In Memoriam Tjitte de Boer
Op 20 juni 2023 is ons clublid Tjitte de Boer overleden aan de gevolgen van een slopende ziekte. Tjitte was tot hij ziek werd een trouw bezoeker van de clubavonden. Hij heeft enorm veel voor de club betekend.
Toen ik begon bij SV Middelburg, was hij altijd al aanwezig als ik kwam, meestal zat hij dan warm te schaken met Marcel Nellen voor de competitiepartij begon, en hij ging ook als een van de laatsten weer naar huis. Dat was niet geheel en al uit vrije wil: Hij deelde aan het begin van de avond briefjes uit waarop we onze gebruikte consumpties konden noteren, die we aan het eind van de avond weer bij hem inleverden, waarna hij uitrekende wat we moesten betalen. Schakers die vroeg klaar waren, wilden hem nog weleens tijdens zijn partij storen, notoire gezelligheidsdrinkers werden tegen een uur of twaalf, halfeen door hem vriendelijk gemaand om eens af te rekenen zodat hij naar huis kon met een kistje vol contant geld. Dat heeft hij jaren gedaan. Toen Marjo en Tjitte er eindelijk mee stopten, heb ik het nog korte tijd gedaan. Ik werd warm ontvangen bij hen thuis en kreeg uitleg over de verdere verwerking: streepjes turven, uitrekenen hoeveel er naar de club ging en hoeveel naar de activiteitenvereniging, hoeveel wisselgeld er in kas moet zijn… het was een heel gepuzzel op de zaterdagochtend.
Ook nadat Marjo en Tjitte gestopt waren met het betaalgebeuren, bleef Tjitte trouw de clubavonden bezoeken en hij bleef ook klaarstaan voor de club. In september 2021, een paar dagen voor de eerste KNSB-wedstrijd van dat seizoen, raakten we een basisspeler kwijt. We vonden Tjitte bereid om als basisspeler opgesteld te worden, wat betekende dat hij minstens twee wedstrijden moest spelen. Enkele dagen later zat hij bij mij in de auto op weg naar Krimpen aan den IJssel. Die dag vertelde hij me dat hij niet meer hard mocht lopen (wat hij jaren had gedaan). Hij vertelde me ook dat hij 70 was. Dat verraste me, ik had hem zeker tien jaar jonger geschat. Ik dacht toen ook: die man is onverwoestbaar. Helaas had ik het mis.
In september 2022 was Tjitte met Marjo nog gewoon op de jaarvergadering, een paar maanden daarna kreeg ik bericht dat hij ernstig ziek was. Op het schaakbord had ik vaak moeite om hem te verslaan omdat hij altijd taai bleef verdedigen. Die stoïcijnse onverzettelijkheid toonde hij ook tijdens de behandeling. Helaas heeft die rotziekte hem toch ingehaald. Hij is in het bijzijn van zijn gezin overleden.
De club verliest een gemoedelijke man met hart voor het schaken én voor de club. Het verlies voor Marjo en de andere nabestaanden is vele malen groter. Moge hij rusten in vrede.
Arjan van Tuijl
————————————————————————————————————————————-
In Memoriam Joost Kerssemakers
Begin november is ons oud-lid Joost Kerssemakers overleden. Toen ik net op de club kwam, was hij vaak aanwezig bij de interne competitie, en ook bij externe wedstrijden, waarbij hij jarenlang deel uitmaakte van het eerste achttal. Joost hield erg van het spelletje, al kon hij vreselijk boos op zichzelf worden als hij met één fout een prachtige stelling om zeep hielp. Dan schudde hij de andere aanwezige schakers nog weleens wakker met een klap op de tafel. Na de partij kon hij dan meteen weer glimlachen. In latere jaren nam zijn speelsterkte wat af, en hij leek zich daarmee verzoend te hebben: hij kon glimlachen als hij een blunder had gemaakt. Overigens heeft hij in de competitie van 2019/2020 (de laatste voor corona toesloeg) in Middelburg B een indrukwekkende score van 4,5 uit 5 laten optekenen.
Helaas ging de gezondheid van Joost steeds verder achteruit. Ik kwam hem eens tegen in de Drvkkery, waar hij opgeruimd zei: Ze zorgen hier goed voor me! Hij liep erg moeilijk, en ze hadden meteen een stoel voor hem gehaald. Later, toen zijn gezondheid nog verder achteruit ging, is hij opgenomen in ‘t Gasthuis, waar hij begin november overleed.
Ik kende Joost eigenlijk alleen als schaker, maar hij heeft decennialang (van 1972 tot 2005) biologie gedoceerd en hij heeft een populair-wetenschappelijk boek over DNA geschreven: Zolang er leven is is er DNA.
Ik wil graag afsluiten met een fragment uit de laatste onderlinge partij die ik terug kon vinden. Joost speelde hier 13. …Pxe5 en na wederzijdse tactische verwikkelingen verloor hij. Mijn laatste zet was een offer, maar hij durfde het niet aan te nemen. Na de partij hebben we nog ongeveer een uur lang gekeken hoe het staat na 13. …f6 14. Dg5 Ke7. We dachten uiteindelijk dat remise de meest waarschijnlijke uitkomst zou zijn. Helaas zullen we nooit meer kunnen analyseren. Hij ruste in vrede.
Arjan van Tuijl
19-05
Adriaan van Haaften
Pas geleden vernamen we dat ons clublid Adriaan van Haaften is overleden op 14 mei 2020 in de stad Altea in Spanje op de leeftijd van 72 jaar. Dit doet ons groot verdriet. Jarenlang is hij lid van onze club geweest. Een trouwe schaker. Een echte liefhebber van het schaakspel. We zullen je missen vriend. Vaarwel en het ga je goed. Dat je naar een mooie plek toe gaat waar je omringd wordt door liefde en geluk. Namens alle clubleden wensen we familie en vrienden veel sterkte toe bij het verwerken van dit verlies.
Ad van der Weel
Woensdag 28 februari j.l. kwam er een eind aan het leven van ons trouwe lid Ad van der Weel. De laatste paar jaren had hij het schaken weer opgepakt na een aantal “schaakloze” jaren.
In het verleden heeft Ad heel veel betekend voor onze vereniging als secretaris, voorzitter, eindredacteur van ons toenmalige clubblad “Middelburgs Schaaknieuws” en als teamleider. Hij heeft enorm veel energie gestoken in onze schaakclub.
Naast een heel beminnelijk mens was Ad ook een sterke schaker, die heel agressief en gevaarlijk uit de hoek kon komen. In zijn eigen schaakrubriek zal Kees de Wolf ter ere van Ad een partij van hem analyseren, die laat zien waartoe hij op het schaakbord in staat was.
Dat Ad moge rusten in vrede.
Maarten Westerweele.
————————————————————————————————————————————-
IN MEMORIAM COR JANSEN
2 augustus j.l. overleed Cor Jansen op 79-jarige leeftijd. Hij was al geruime tijd ziek.
Cor werd geboren in Waterlandkerkje. Hij leerde al vroeg schaken van zijn vader. In zijn jonge jaren schaakte hij bij schaak- en damvereniging Oostburg. Toen hij op de kweekschool in Middelburg ging studeren voor onderwijzer, werd hij een paar jaar lid van schaakclub Middelburg. Na zijn benoeming tot onderwijzer in Kruiningen werd hij lid van DZD. Daarna lid van Vlissingen A(een team met de sterkste schakers van Zeeland), vervolgens bij Goes en toen bij HWP. In 1991 kwam hij bij Middelburg in de wintercompetitie spelen.
Hij werd 13 keer kampioen van Zeeland. Verder werd hij één keer Open Kampioen van Nederland. Ook in correspondentieschaak was Cor erg goed. In 1965 werd hij kampioen van Nederland. Daarna won hij ook het internationale kandidatentoernooi met 10 uit 13, wat hem een grootmeesterresultaat in het correspondentieschaak opleverde. Ook snelschaken had vroeger zijn interesse. Hij werd 8 keer snelschaakkampioen van Zeeland. Landelijk werd hij één keer derde. Hij werd toen uitgeschakeld door Donner.
Cor is ook bekend geworden door zijn schaakrubriek van de PZC. Hij nam die wekelijkse rubriek over van Berry Withuis. Ruim dertig jaar heeft hij deze zeer lezenswaardige rubriek verzorgd. Het was niet altijd makkelijk om weer iets nieuws te bedenken, maar het lukte hem wel steeds om iets interessants te vinden.
Ook jeugdschaak had zijn grote belangstelling. Op de basisschool heeft hij jarenlang schaakles gegeven. Met het basisschoolteam is hij 3 keer kampioen van Zeeland geworden en één keer 2e van Nederland. Als computerliefhebber heeft hij veel geprogrammeerd voor het basisonderwijs, waarvoor hij ooit de 1e prijs kreeg.
Hij heeft een heel groot aandeel gehad in het maken van het jubileumboek ter gelegenheid van het 100-jarig bestaan van SV Middelburg. Verder was hij jarenlang hoofdredacteur van het Middelburgse clubblad.
Naast een bevlogen schaker was Cor ook een beminnelijk en integer mens, die ook politiek erg geïnteresseerd was. Dat hij moge rusten in vrede.
Maarten Westerweele.
———————————————————————————————————————–
In memoriam Max van Eekhout
14 mei jl. overleed ons trouwe oud-lid Max van Eekhout op 87-jarige leeftijd.
Jarenlang was hij lid van SV Middelburg. Hij begon te schaken in Vlissingen en daarna stapte hij over naar Goes. Van daar kwam hij over naar onze vereniging.
Hij was een liefhebber van het spelletje. Een groot aantal jaren nam hij, samen met Wout van Wijnen, deel aan het Hoogovens Schaaktoernooi (Nu Tata Steel) in Wijk aan Zee.
In zijn jonge jaren kon hij voor elke schaker gevaarlijk zijn.
Toen onze vereniging nog een clubblad had, verschenen er van zijn hand een aantal zeer lezenswaardige artikelen. Behalve een kundig schrijver, was hij ook een begenadigde spreker. Hij kon erg kritisch zijn en dat werd hem niet door iedereen in dank afgenomen.
Net als elke schaker had hij een grote hekel aan verliezen (“ Hoe kan dat toch, ik ben toch niet dommer dan die ander”). Hij had een enorme kennis over schaken in het algemeen en beroemde schakers in het bijzonder.
Naast het trouw bezoeken van de clubavonden miste hij zelden of nooit een ledenvergadering, waaraan hij altijd een (kritisch) steentje bijdroeg. Vele seizoenen zijn we met elkaar vanuit Vlissingen naar de schaakclub gegaan, waarbij we beurtelings reden. Hij was een geboren verteller met een grote dosis humor.
De laatste jaren waren niet de gemakkelijkste. Het verlies van zijn vrouw en zijn oudste zoon hebben daar zeker aan bijgedragen. Verder had hij wat blaasproblemen, waardoor het moeilijk werd om ergens naar toe te gaan.
Onverwachts is hij na een hartaanval overleden. Dat hij moge rusten in vrede!
Maarten Westerweele.
IN MEMORIAM
Wout van Wijnen
1942-2016
Op zaterdag 23 juli 2016 overleed op 74-jarige leeftijd ons oud-lid Wout van Wijnen.
Een slopende ziekte maakte een einde aan zijn leven. Schaken maakte een belangrijk deel van zijn leven uit. Hij begon al op jonge leeftijd met schaken.
Op 18-jarige leeftijd won hij al de sterk bezette interne competitie van Schaakvereniging Middelburg. Hij was de jongste winnaar ooit!
Na zijn eerste Middelburg- periode is hij daarna lid geweest van SV Vlissingen en SV Goes.
Op latere leeftijd werd hij weer lid van zijn oude schaakliefde Middelburg.
Als schaker gebruikte hij zijn bedenktijd ten volle. Je kon hem zelden betrappen op een ondoordachte zet. Vaak kwam hij in tijdnood. Hij was tactisch voor iedereen gevaarlijk, ook voor de allersterksten. Hij had een eigen kijk op het spel, soms tegen de heersende mening in.
Snelschaken deed hij ook erg graag en daar was hij bedreven in.
Een aantal jaren geleden moest hij tot zijn grote spijt zijn lidmaatschap opzeggen wegens lichamelijke ongemakken.
Naast een gepassioneerde schaker was Wout vooral een beminnelijk mens.
Hij had echt belangstelling voor mensen. Hij kon ook boeiend vertellen over allerlei zaken.
Hij had ook een groot gevoel voor humor.
Een mooi mens heeft ons helaas verlaten. Dat hij moge rusten in vrede.
Namens het bestuur van SV Middelburg,
Maarten Westerweele
Secretaris