Verslagen

Verslag D4 1 – Middelburg 1

Waar vorig seizoen de Zeeuwse KNSB-teams in de vierde klasse vooral bij Zuid-Hollandse teams waren ingedeeld,  spelen ze nu vooral tegen Noord-Brabantse teams. Zaterdag 17 september mocht ons eerste en enige KNSB-team afreizen naar Dongen, waar we het opnamen tegen D4, een club die geen interne competitie meer speelt, maar wel met 1 team extern speelt. Taxichauffeur Jeroen wist me de handigste weg naar Dongen te wijzen, zodat we ruim op tijd waren. Gelukkig maar, want de klokken moesten om 12 uur worden aangezet, omdat de zaal maar tot 17 uur beschikbaar was.

 We hadden gekozen voor een enigszins tactische opstelling, in die zin dat ik aan bord 1 de klappen mocht opvangen zodat een paar andere spelers daardoor hopelijk in de luwte wat hele of halve puntjes konden sprokkelen. Ik had dan ook goede moed toen al snel Jeroen de score opende voor Middelburg (hij won een volle toren en daarmee een vol punt) en niet lang daarna Elano remiseerde. Helaas verloor niet lang daarna Raymond. Hij had, net als vorig seizoen een aantal keer, heel goed gestaan, maar wist het helaas niet af te maken. Daarna was ik aan de beurt. Ik had me heel lichtjes voorbereid op mijn mogelijke tegenstander, maar die voorbereiding kon de prullenbak in toen hij een heel andere opening bleek te spelen. We speelden 12 zetten theorie, en een paar zetten later ging ik verschrikkelijk in de fout:

Ik had de rokade nog even uitgesteld en Le3 gespeeld, om te voorkomen dat de loper op e2 gepend zou worden zodat rokeren moeilijk of onmogelijk zou worden. Zwart viel daarna met Pd5 de loper aan. Hier was Ld2 een prima zet geweest, maar ik zag een kans om de zwarte zwartveldige loper af te ruilen met 15. Lc5. Als daarna de loper op e2 gepend wordt, dacht ik, kan ik gewoon rokeren. Ik had gemist dat na Lxc5 Pxc5 De7 niet alleen de loper gepend staat, maar ook mijn ongedekte paard op c5 staat aangevallen! Dat paard speelde ik terug naar d3, maar na Te8 is de druk op de gepende loper verschrikkelijk. Na afloop dachten we dat ik met Kf8 nog even stand had kunnen houden, maar de computer is onverbiddelijk: Na Lc5 sta ik verloren. Op sommige gebieden is het vertrouwen in wat de computer kan schromelijk overdreven (zo doe ik al ruim 20 jaar werk dat, naar ik al meer dan 20 jaar hoor, spoedig door de computer zal worden overgenomen), maar schaken doet hij al lang beter dan de meeste menselijke schakers. Er volgde nog 18. Pd2 La6 19. Pb3 Pxb3 20. axb3 Lxd3 21. Dxd3 Pf4 22. De3 Pxg2+. Toen ik zag dat dat schaakje zwart niet alleen een pion, maar via een vorkje ook nog een dame opleverde, heb ik maar opgegeven. Zo stonden we ineens achter. Daarna begon het lange wachten. Eerst kwam Sipke de speelzaal uit, hij had één goede zet die hem een zeer goede stelling zou hebben gegeven, gemist, en had daarna verloren. Alex had lang mooi gestaan, maar keek uiteindelijk tegen een achterstand van 2 pionnen aan en kwam die achterstand niet meer te boven. Zo bleven alleen Annelies en Sjaak nog over. Annelies stond een stuk achter maar kreeg met zwart een pion op h3, terwijl er een witte op h2 stond en een witte koning op de achterlijn, op h1 als ik me niet vergis, dus ze speelde door zolang er nog kans op mat was. Uiteindelijk gingen al haar stukken van het bord en had haar tegenstander nog een toren over, zodat ook zij in verlies moest berusten. Sjaak stond lange tijd in de verdrukking, of zo leek het in ieder geval. Hij gebruikte bijna zijn volledige bedenktijd voor de eerste veertig zetten, en daarna ook, maar wist geen sluitende verdediging of overtuigende counter te vinden en moest uiteindelijk ook opgeven. Na de anderhalf uit twee volgde dus helaas nul uit zes. We staan na ronde 1 op de 9e plaats van de 10, een half bordpunt boven Souburg 2. Aan het eind van het seizoen degraderen de nummers 8, 9 en 10 naar de vijfde klasse, dus we zullen hard aan de bak moeten!

Arjan van Tuijl

Belangstellende

Op 8 oktober 2022 stond de tweede wedstrijd op het programma, thuis tegen EGS 1 uit Goirle. Nou ja, thuis… de avond voor de wedstrijd ontdekte schrijver dezes dat er op die dag bingo werd gespeeld in Het Bastion. Een lichte hartverzakking was het gevolg, maar gelukkig stond ik er niet alleen voor: Gordon spoedde zich naar hotel De Nieuwe Doelen om te vragen of we daar terecht konden, tegenstander Maarten Westerweele zette de klok stil zodat ik een en ander kon regelen, en Paul Koster gaf me het telefoonnummer van Albert Vermue, omdat we misschien wel bij Souburg terecht zouden kunnen. Ik zette me over mijn ellendige belangst heen en belde Albert, die niet opnam (niet gek, als je om tien uur ’s avonds gebeld wordt door een onbekend nummer), maar gelukkig wel meteen positief reageerde op mijn appje. Ook de tegenstander werd tijdig op de hoogte gebracht, zodat deze competitiewedstrijd gewoon door kon gaan. Ik kon er zelf niet bij zijn, maar er kwamen wel enkele belangstellende Middelburgers kijken. Zij zagen dat de vier spelers op de topborden verloren, en dat het bij de vier staartborden net niet goed genoeg ging: Jeroen Frijhoff scoorde 2 uit 2, Paul Koster scoorde een vol punt, Annelies wist ook te winnen, maar Raymond verloor helaas. Zo mocht EGS met twee matchpunten terugreizen naar Goirle.

Arjan van Tuijl

Victorie

Middelburg heeft er lang op moeten wachten, maar op 5 november 2011 heeft het KNSB-team eindelijk weer eens gewonnen. Nog wel tegen Souburg, die een ronde eerder hun speelzaal ter beschikking stelden. Erg ondankbaar van ons om dan te winnen. Souburg heeft daar in de doordeweekse competitie wraak voor genomen, door met Souburg A (0-4), Souburg B (3-1) en Souburg C (1,5-3,5) van Middelburg te winnen.

Erg eenvoudig kwam de overwinning niet tot stand. Het begon er al mee dat Alex en Dick op de clubavond hadden besloten om van plaats te wisselen, zodat Alex met wit en Dick met zwart zou spelen, maar dit niet aan mij hadden doorgegeven, zodat ik in al mijn onschuld de oude opstelling doorgaf aan de tegenstander. Wedstrijdleider Albert Vermue was onverbiddelijk: er mocht niet meer gewisseld worden. Alex kwam binnen toen de wedstrijd al bezig was, en toen is, in de oudtestamentische taal waar hij zo dol op is, ‘zijn toorn billijk ontstoken’. Billijk, dat wel, maar ook zo langdurig en luidruchtig dat Albert zich genoodzaakt zag hem tot de orde te roepen. ‘Als jij dan tenminste maar wint’, riep Alex tegen Dick.

Jeroen speelde op bord 8 tegen Brandon Haasbroek. Ik dacht dat Jeroen goed stond: een open torenlijn aan de kant waar Brandon gerokeerd was en prettige druk op h2 en f2, en later een stukoffer voor 2 pionnen om binnen te komen. Toen Jeroen een dame en 3 pionnen tegen 2 torens had, had ik het punt voor de onzen al geteld. Helaas voor ons werd Jeroens dame echter ingesloten, zodat de materiaalverhouding 3 pionnen tegen een toren werd, en dat was snel bekeken.

Ik mocht het opnemen tegen Erik Wolf, die zich net als de wolf in Nederland heeft gevestigd. Net als de wolf kan hij heel gevaarlijk zijn. Al na vier zetten bevond ik me op onbekend terrein. Ook in de slotstelling, toen we tot remise hadden besloten, had ik geen idee hoe het stond.

Dick deed wat Alex hem had opgedragen en won, maar Alex verloor. Paul Koster verloor van Albert Vermue, Marcel Nellen won van Carl Schoor. Debutant Kiarasch kwam in een enkel toreneindspel terecht. Hij kon de torens afruilen om in een winnend pionneneindspel terecht te komen. Hij wist niet dat dat eindspel gewonnen was, maar rekende achter het bord alles uit, ruilde de torens en speelde het vlekkeloos uit. 3,5 – 3,5, en alleen de partij tussen Sjaak Steijn en Jean-Pierre van Gemert was nog bezig. Het zag er spannend uit, tot ik zag dat Sjaak mat in 1 had. Sjaak zag dat uiteindelijk gelukkig ook, zodat we onze eerste twee matchpunten binnenhaalden.

Van victorie naar verdorie

Middelburg 1 heeft tegen De Stukkenjagers 4 verloren met 2,5 – 5,5. Kiarasch speelde sterk remise tegen Patricia de Wit (die een rating van 2061 heeft), Alex Jonkheer won van Guus Vermeulen, Maarten Westerweele maakte keurig remise, maar Annelies overzag een schaakje waardoor de partij remise werd en Dick blunderde in goede stelling. Erg jammer.

Middelburg 1 – De Baronie 2

Ronde 5 in de KNSB-competitie is helaas ook weer verloren gegaan. De in allerijl opgetrommelde Raymond van de Ven verving de zieke Dick Wolters, maar na een tactisch grapje verloor hij. Jeroen speelde snel, leek me zeker niet minder te staan, maar probeerde te forceren en verloor. Ook Alex kon het niet bolwerken. Marcel wist op bord drie overtuigend te winnen. Bleven over Sjaak, Kiarasch, ikzelf en Maarten, bij een stand van 1-3. Sjaak kreeg een paar keer remise aangeboden, maar kon dat gezien de stand in de match en de stellingen op de borden eigenlijk niet aannemen. Ook ik kon met goed fatsoen geen remise aanbieden. Maarten stond in een spannend eindspel goed en ik dacht dat Kiarasch in een goed eindspel terecht was gekomen (loper tegen paard en pionnen op beide vleugels, dat is meestal goed voor de partij met de loper). Ik verzuimde lange tijd de zet te spelen die ik wilde spelen, eerst omdat ik onterecht dacht dat ik die niet kon spelen, daarna omdat ik dacht dat het tot remise zou leiden en dat niet genoeg was voor het team. Het resultaat: Maarten won, Sjaak berustte in remise, Kiarasch verloor en ik werd tot mijn verrassing mat gezet. Zo verloren we alweer met 2,5 – 5,5. We zullen het erg moeilijk krijgen volgend jaar, in de resterende vier ronden.

Arjan van Tuijl